Semarang - Cepu
Blijf op de hoogte en volg Hester en Abel (en Cas)
16 Mei 2014 | Indonesië, Semarang
Donderdag 15 mei, gisteren dus, zijn we van Jakarta naar Semarang gevlogen. Een groot feest was het niet, omdat het niet goed gegaarde eitje van Hester van een dag eerder nogal last bezorgde (jullie begrijpen dat dit flink gecensureerd is) gedurende de nacht en dus gisteren ook nog actief was. Daarnaast werd Cas opeens wagenziek en spuugde de hele taxi inclusief Abel en zichzelf onder. Stinkend en ziek gearriveerd op de luchthaven, alles omgekleed, gevlogen, in de taxi, ging nu wel goed, maar het hotel en meteen de wasservice gebruikt.
We hebben een heel hip en jong hotel waar ze zowaar best redelijk Engels spreken. In de avond kaartjes voor de bus van zaterdag naar Yogyakarta gehaald en de enorme Mall ingedoken. Wat een heerlijkheid! Waaaah! Daar ook gegeten (naja, Abel en Cas), terug naar het hotel en na een serietje tukken.
Vandaag was voor Abel een speciale dag. Zijn wens was om naar het plaatsje te gaan waar zijn oom Wim lange tijd als hospik gelegerd was. We hadden van tante Ria informatie gekregen, waaronder de naam van het plaatsje: Cepu en een foto van 60 jaar oud van een villa.
We hadden een auto met chauffeur geregeld omdat je met de trein onmogelijke treintijden had en zelf rijden alleen een optie is als je een doodswens hebt.
Het was een prachtige rit door een totaal niet toeristisch deel van Java, dus je kon lekker gluren naar hoe de mensen leven en genieten van de omgeving.
Na 4,5 uur hobbeldebobbel (geen kotsende Cas) waren we dan in de middle of nowhere, Cepu, nu een plaats met 80.000 geregistreerde inwoners. Met behulp van de lokale bevolking, de een vriendelijker dan de ander, en onze enorm ijverige chauffeur, die overigens geen Engels sprak, hebben we zowaar na anderhalf uur zoeken de goede straat gevonden. Ook hebben we een gelijksoortig huis gevonden. De eigenaar vroeg ons binnen, bood ons wat te drinken aan en vertelde dat de het huis waar oom Wim woonde, alsmede een vijftal dezelfde woningen inmiddels geheel zijn gerenoveerd, verbouwd etc. Hj wist het bouwjaar van het huis nog te vertellen. Wat een gastvrijheid en vriendelijkheid.
Abel helemaal gelukkig, cas een engeltje, weer 4,5 uur terugtuffen. Cas heerlijk geslapen.
Na een heerlijke maaltijd, Hester is weer beter, een mislukte zoektocht naar bier en passende slippers, nu tijd voor serie en knorren. Morgen weer op pad, tijd voor 5 dagen Yogyakarta!
We hebben een heel hip en jong hotel waar ze zowaar best redelijk Engels spreken. In de avond kaartjes voor de bus van zaterdag naar Yogyakarta gehaald en de enorme Mall ingedoken. Wat een heerlijkheid! Waaaah! Daar ook gegeten (naja, Abel en Cas), terug naar het hotel en na een serietje tukken.
Vandaag was voor Abel een speciale dag. Zijn wens was om naar het plaatsje te gaan waar zijn oom Wim lange tijd als hospik gelegerd was. We hadden van tante Ria informatie gekregen, waaronder de naam van het plaatsje: Cepu en een foto van 60 jaar oud van een villa.
We hadden een auto met chauffeur geregeld omdat je met de trein onmogelijke treintijden had en zelf rijden alleen een optie is als je een doodswens hebt.
Het was een prachtige rit door een totaal niet toeristisch deel van Java, dus je kon lekker gluren naar hoe de mensen leven en genieten van de omgeving.
Na 4,5 uur hobbeldebobbel (geen kotsende Cas) waren we dan in de middle of nowhere, Cepu, nu een plaats met 80.000 geregistreerde inwoners. Met behulp van de lokale bevolking, de een vriendelijker dan de ander, en onze enorm ijverige chauffeur, die overigens geen Engels sprak, hebben we zowaar na anderhalf uur zoeken de goede straat gevonden. Ook hebben we een gelijksoortig huis gevonden. De eigenaar vroeg ons binnen, bood ons wat te drinken aan en vertelde dat de het huis waar oom Wim woonde, alsmede een vijftal dezelfde woningen inmiddels geheel zijn gerenoveerd, verbouwd etc. Hj wist het bouwjaar van het huis nog te vertellen. Wat een gastvrijheid en vriendelijkheid.
Abel helemaal gelukkig, cas een engeltje, weer 4,5 uur terugtuffen. Cas heerlijk geslapen.
Na een heerlijke maaltijd, Hester is weer beter, een mislukte zoektocht naar bier en passende slippers, nu tijd voor serie en knorren. Morgen weer op pad, tijd voor 5 dagen Yogyakarta!
-
16 Mei 2014 - 17:55
Evelien:
Ondanks een heerlijke week op Texel, klinken jullie avonturen ook heel erg goed! Geniet ervan.... Xxx -
16 Mei 2014 - 19:30
Pleuni:
Leuke avonturen en bijzonder boeiend beschreven! Wow Hes en Abel wat een mooie reis, nu al!! Geniet er nog van en kijk uit naar jullie volgende verhaal! XXX Pleuni -
16 Mei 2014 - 20:19
Hettie:
Erg leuk om jullie reis en belevenissen op deze manier te volgen! Geniet ervan met zijn drietjes! -
17 Mei 2014 - 09:24
Jos Van De Sandt:
Nou zeg, jullie genieten wel! Ik moest nog wel even denken aan de suggestie van Huub, om het graag ed van oud oom Constantijn te bezoeken....ahaha..ik denk dat jullie wel wat beters te doen hebt.
Veel van jullie belevenissen zijn m.i. terug te voeren op heel Azie....veel onweer en regen in deze tijd van het jaar...tropische stortbuien en natuurlijk de levenswijze van de mensen aldaar die niet veel verschilt van die hier in Thailand.
Veel plezier te saam en ik blijf jullie belevenissen en reacties daarop ook met veel interesse volgen! -
17 Mei 2014 - 15:21
Ria Weeber Aandewiel:
Lieve schatten, ik geniet van jullie verslag.
Wat eeen moeite hebben jullie moeten doen en wat leuk dat het is gevonden. Oom wim had het geweldig gevonden dat wet ik zeker. Mooi land is het he genieten jullie maar. Ik blijf jullie volgen hoor. Groetjes en een dikke kus van mij. -
17 Mei 2014 - 21:54
Annelies:
Klinkt goed, leuk om een beetje bij te blijven!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
